Kerk > Bouwgeschiedenis

De kerk heeft een vooraanstaande westertoren met een vroegromaanse basis in silexstenen. Dit gedeelte van de toren is nog een overblijfsel van het laatste deel van de middenbeuk van de vroeg-romaanse kerk uit de XIe eeuw. Het bovenste gedeelte van de toren is rond 1250 opgetrokken in mergelsteen, in een overgangsstijl tussen romaans en gotiek. De merkwaardige torenspits in Oostenrijkse barok dateert van 1769. De oude driebeukige gotische kerk werd in 1766 afgebroken en vervangen door een classisistische éénbeukige zaalkerk uitgevoerd in baksteen. In 1896 werd de kerk met de helft verlengd en werd ook een nieuw koor gebouwd. De zijbeuken werden in 1931 aangebouwd.

Opvallend in het interieur is het barokke marmeren hoogaltaar uit 1689, afkomstig van de Sint Pauluskathedraal te Luik. Op het altaar zijn twee witmarmeren medaillons aangebracht die de HH. Petrus en Paulus voorstellen, toegeschreven aan de Luikse beeldhouwer Jean Delcour.
Het geelkoperen tabernakel werd in 1880, in opdracht van barones Philippina de Brouckmans vervaardigd door het atelier Van Rijswijck in Antwerpen.
De Steniging van Sint Stefanus, op het hoogaltaar zichtbaar gemaakt, werd in 1878 vervaardigd door Lodewijk Hendrix uit Peer. De vroeggotische doopvont, versierd met vier koppen, dateert van ca. 1250.

Achter in de kerk, in de vroegere doopkapel bevindt zich nog een zandstenen beeldhouwwerk uit de 12de eeuw.

Het koorgestoelte is afkomstig uit de kerk van Sint-Jan-Evangelist te Luik, en werd in 1760-1761 vervaardigd door Guillaume Lefebvre te Amay.

De beide zijaltaren, de communiebank (thans verwerkt in het nieuwe altaar en in de lessenaar), de ballustrade van het oksaal, de orgelkast en de biechtstoelen, midden in de zijbeuken, werden allen vervaardigd door Carl Weyskopf rond 1770.

In het koor, boven het koorgestoelte, bevindt zich een Kruisafneming, afkomstig uit het atelier van Rubens.Tegenover het schilderij, voorstellende de Steniging van Sint Stefanus, dat in 1713 werd vervaardigd door Jean Detrihe van Luik, voor het toenmalige hoofdaltaar. In het portaal, onder de toren,de grafsteen van Arnold Moffarts en Catharina de Heusch (1676).